Pingwinaria, dzień pierwszy.

Wyjechałem z domu rano, dwadzieścia po siódmej. Podjechałem jeszcze na plac
Piastów po kolegę z Bytomia i ruszyliśmy w kierunku Krynicy. Droga była
bezproblemowa i udało się ją pokonać, spokojną jazdą (inaczej tym samochodem
się nie da), w cztery godzinki. Na miejscu jeszcze prawie nikogo poza
organizatorami nie było. Załatwiłem co było do załatwienia i
postanowiłem zwiedzić okolicę…

Na północnym stoku Góry Parkowej, zaraz obok hotelu, leży jeszcze masa
śniegu (około 1.5m), ścieżka też ośnieżona, a ja w wiosennym ubraniu (bez
kurtki, czy swetra, tylko w koszuli flanelowej). I było mi ciepło. Szczególnie
że wdrapywałem się na górę szybkim krokiem, trasą niekoniecznie spacerową
— jeszcze częściowo ośnieżonym i oblodzonym torem saneczkowym. Po drodze
spotkałem kilka wiewiórek, a także stado jeleni (właściwie to łani), które
patrzyły się na mnie jak na jakiegoś idiotę (kto inny w letnich butach i bez
kurtki brodzi w śniegu?) i nawet nie próbowały uciekać. Na górze trochę wiało
(halny), ale i tak było dość ciepło, jednak nie na tyle, żeby długo tam
siedzieć. Było tam trochę tubylców, z jednym z nich, całkiem
sympatycznych, sobie trochę pogadałem. Zainteresował się, czy mi nie zimno,
poopowiadał co interesującego mogę zobaczyć w drodze na dół, pogadaliśmy o
tych łaniach, które tu właściwie oswojone, a kiedyś było ich nawet więcej itd.
itp. Oczywiście rozmowa nie była zupełnie bezinteresowana i pan pokazał mi co
ma na swoim stoisku. Polubiłem go, więc nawet coś kupiłem (trzeba wspierać
lokalny folklor), jakiś kamyczek co ma Wodnikowi szczęście przynosić, nawet
coś utargowałem, a do tego rzemyczek gratis ;-).

Wróciłem akurat na obiad. Wbrew Pingwinaryjnej tradycji, jedzenia było
dobre i dużo (szwedzki stół, na którym niczego nie zabrakło). Potem oficjalne
otwarcie i pierwsze wykłady. Na żadnym nawet nie ziewnąłem, więc całkiem
niezłe. Potem pyszna i obfita kolacja. Po kolacji miałem dylemat, pójść na
wykład polskiego CERTu, czy na basen (czynny tylko do 20:00), na który
przysługuje mi 45 minut dziennie. Wybrałem basen, bo rzadko zdarza mi się
popływać, a jak jest taka okazja, to warto zadbać o formę.

Po basenie wróciłem do pokoju, gdzie akurat odbywało się spotkanie ŚLUGu.
Trochę poudzielałem się w dyskusji, a jednocześnie próbowałem CJC odpalić.
Odpaliłem właściwie przed wyjściem, ale się wyłączył. W kolejnych próbach też,
albo się nie mógł połączyć, albo zaraz po zestawieniu połączenie się
zawieszało i w końcu zrywało. Dostęp do Internetu okazał się fatalny. Dopiero
później, po zakończeniu spotkania zaczęło to jakoś działać, więc mogę napisać
na Joggera to co piszę.

Z dostępem do Sieci było w ogóle ciekawie… Miał być. Jak przyjechałem do
hotelu okazało się, że nie ma, będzie za miesiąc. W pokoju gniazdko
Ethernet było, to podłączyłem HUBa, ale nawet lampka link się nie
zapaliła. Szybko okazało się dlaczego, bo zobaczyłem na korytarzu dziury w
ścianach pod skrzynki, gdzie wystawały kable Ethernet, nawet zakończone
wtyczkami RJ45. Przed obiadem już dwóch panów ładowało tam HUBy i montowało
skrzynki. Po obiedzie już link się świecił, ale adresu po DHCP się nie
dostawało. Przed kolacją już DHCP działało, ale net nie bardzo. A teraz działa
wszystko :-). Ciekawe jak długo…