Gwarki

Po letnich festiwalach uznałem, że kiedyś warto byłoby Krysię zabrać na jakiś koncert. Drogie biletowane imprezy odpadały, bo jednak szkoda biletu na dziecko, które może wcale tego nie docenić. Małe, „klubowe” koncerty też, bo tam dla odmiany takie zadymienie papierosowe, że i dorosłemu nie życzę… Pozostały otwarte imprezy plenerowe.

Pierwsze podejście było podczas gliwickiego pikniku militarno-lotniczego. Impreza była fajna… poza koncertem. Jednak Afromental to nie moje klimaty, Krysia też chętnie po pierwszej piosence uciekła.

Kolejna okazja nadarzyła się dzisiaj, przy okazji tarnogórskich Gwarków. Mnie najbardziej interesował grający tam dzisiaj Biff którego ostatnio mi usilnie Last.fm poleca. Przed Biffem miały zagrać Mass Kotki – na to zabrać Krysię polecał mi kumpel na Facebooku (i możliwe, że żartował). Wstępne przesłuchanie na YouTube do Mass Kotek nie zachęcały, do Biff już owszem. Krysia też zaaprobowała taki zestaw, to wybraliśmy się tak, żeby na kawałek Kotek zdążyć i Biffa wysłuchać, a potem się zobaczy. Hey już ostatnio widziałem tyle razy, że mi nie zależało i odpadł problem z jakimś wracaniem po nocy.

Koncerty się opóźniły, więc zdążyliśmy wysłuchać Mass Kotek od początku. I warto było, bo na żywo brzmiały dużo lepiej. Biff też nie zawiódł, a przesympatyczna wokalistka Ania miała świetny kontakt z publicznością z rodzinnego miasta. Widać jednak było, że to nie główne atrakcje miejskiego festiwalu – przed sceną było stosunkowo pusto, większe tłumy w uliczkach wokół rynku, gdzie były inne atrakcje (stragany, wesołe miasteczka itp.)

A’propos innych atrakcji. Ustaliliśmy, że po koncercie coś zjemy i pójdziemy się zabawić do „wesołego miasteczka”. Zaproponowałem Krysi jakąś wypaśną karuzelę, widząc, że już ośmiolatki tam wpuszczają (pod warunkiem że mają co najmniej 120cm). Krysia jednak wzgardziła moją propozycją, stwierdzając, że chce na to (sorry za jakość zdjęcia – komórka, już prawie po ciemku):

Nie przejąłem się tym na początku, bo przecież takich dzieci na to na pewno nie wpuszczają, ale Krysia stwierdziła, że owszem, pokazała tablicę z informacją, że dozwolone od lat 8 i 130cm… przymierzyliśmy do załączonej miarki i okazało się, że warunki spełnia… Spytałem jeszcze kilka razy, czy jest pewna, ale wyszło na to, że nie uda się wybić jej tego pomysłu z głowy… W kasie też potwierdzili, że „takie dziecko” może, jak ma 8 lat. Tylko, że na to coś musi być para. O to, to nie, ja na to nie wejdę! Ale jakiś pan był bez pary… Krysię więc wystrzelono:

Ja zostałem na dole i mimo to zrobiło mi się niedobrze. Gdy kula w końcu opadła poszedłem ratować dziecko… a Krysia wyszła całkiem zadowolona. Przynajmniej po takie atrakcji już na żaden „dmuchany zamek ze zjeżdżalnią” nie chciała 😉 Kupiliśmy jeszcze prażone migdały dla Iki, wiatraczek dla Krzysia i pojechaliśmy do domku.